Eurydice was een nimf uit de Griekse mythologie en zij was de geliefde van de zanger Orpheus. De dag voor hun bruiloft werd de herdersgod Aristaeus verliefd op haar en belaagde haar. Toen Eurydice voor hem wegvluchtte, werd ze door een slang gebeten en stierf. Orpheus daalde af naar de onderwereld om haar terug te halen, en haalde de god van de dood, Hades, over om haar vrij te laten. Hij mocht haar naar buiten leiden maar niet omkijken. Echter vlak voor hij boven  kwam kon hij het niet weerstaan naar haar te kijken, en haar schim vluchtte nu voor altijd de onderwereld in. Intens verdrietig keerde Orpheus terug naar zijn vaderland en zonderde zich af. Niemand werd zozeer door de nimfen zo gehaat als hij, omdat hij van geen liefde voor vrouwen meer wilde weten. Op een fatale dag kwam zelfs een groep Maenaden op Orpheus af, al roepend: "Daar is hij, de vrouwenhater, die niets meer van ons wil weten" en blind van haat scheurden zij Orpheus in stukken. Orpheus' ziel zweefde omlaag naar het schimmenrijk, waar hij samen met Eurydice eeuwig kon lopen over de Elysische velden. En telkens als hij eens vooruitliep, mocht hij ongestraft naar zijn geliefde omzien.